-پاسخ آیت الله سیستانی درباره لباس مشکی در محرم وصفر
-پاسخ آیت الله خامنه ای درباره افطار کردن با تربت امام حسین علیه السلام
-دست زدن همراه با شادي و خواندن و ذكر صلوات بر پيامبر اكرم و آل او(ص) درجشن هايي كه به مناسبت ايام ولادت ائمه(ص) و اعياد وحدت و مبعث برگزار مي شود چه حكمي دارد؟ اگر اين جشن ها در مكانهاي عبادت مانند مسجد و نمازخانه هاي ادارات و يا حسينيه ها برگزارشوند، حكم آنها چيست؟
-پاسخ آیت الله شبیری زنجانی درباره جشن عروسی در ماه محرم وصفر
-پاسخ آیت الله مکارم شیرازی درباره اصلاح و آرایش در ماه های محرم و صفر
-پاسخ آیت الله روحانی درباره جنگ عایشه با امیرالمؤمنین (علیه السلام) از همه گناهان بدتر بود
-پاسخ آیت الله جوادی آملی درباره نماز روز عید غدیر
-پاسخ آیت الله جوادی آملی درباره نماز عید غدیر
-پاسخ آیت الله حکیم در باره افضل بودن حضرت علی علیه السلام از بقیه ائمه وپیامبران
-پاسخ آیت الله وحید خراسانی درباره سیگار کشیدن در ماه رمضان

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:8736 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

با اين كه ثعلبه پشيمان شده بود، چرا پيامبرص زكات وي را نپذيرفت، مگر خداوند توبه را نميپذيرد؟

خداوند توبه را ميپذيرد و درِ توبه را به روي بندگانش باز نموده، و پيامبر خدا(ص) فرموده است كه در توبه باز است، چنان كه در ماجرا ابولبابه توبه او پذيرفته شد و رسول خدا(ص) با دستهاي خودش طناب هايي را كه ابولبابه خود را با آنها به ستوني در مسجد بسته بود و اكنون در مسجد النّبي(ص) در مدينه به استوانة التوبه (ستون توبه) معروف است، باز كرد و قبولي توبه وي را اعلام نمود.

ثعلبة بن حاطب توبه حقيقي نكرده بود و فقط براي رفع اتهام و ترس از پي آمدهاي اجتماعي عدم پرداخت زكات حاضر به پرداخت آن شد.

خداوند در قرآن فرمود كه نفاق تا قيامت در قلب او باقي خواهد ماند.(1)

ثعلبه كه از انصار بود و در جنگ بدر شركت كرده و جزء اصحاب رسول خدا(ص) بود، مرد فقيري بود و مرتب به مسجد پيامبر(ص) ميآمد. او اصرار داشت كه حضرت دعا كند خداوند مال فراواني به او بدهد. پيامبر(ص) به او فرمود: مقدار كمي كه حقش را بتواني ادا كني، بهتر از مقدار زيادي است كه توانايي اداي حقش را نداشته باشي. آيا بهتر نيست كه تو به پيامبر خدا تأسّي كني و به زندگي سادهاي بسازي؟ ثعلبه دست بردار نبود و سرانجام به پيامبر(ص) عرض كرد: به خدايي كه تو را به حق فرستاد،! سوگند ياد ميكنم اگر خداوند ثروتي به من عنايت كند، تمام حقوق آن را ميپردازم. پيامبر(ص) براي او دعا كرد، چيزي نگذشت پسر عمومي ثروتمندي كه داشت، از دنيا رفت و ثروت سرشاري به او رسيد. طبق روايت گوسفندي خريد و به زودي زاد و ولد كرد، آن چنان كه نگاهداري آنها در مدينه ممكن نبود. ناچار به آباديهاي اطراف مدينه روي آورد و آن چنان مشغول و سرگرم زندگي مادي شد كه در نماز جماعت و حتي نماز جمعه (كه با وجود پيامبر و امام معصوم واجب است) شركت نميكرد.

پس از مدّتي پيامبر(ص) مأمور جمع آوري زكات را نزد او فرستاد تا زكات اموال او را بگيرد، ولي اين مرد كم ظرفيت و تازه به نوا رسيده و بخيل، از پرداخت حق الهي خودداري كرد. نه تنها خودداري كرد، بلكه به اصل تشريع اين حكم اعتراض نمود و گفت: اين حكم براي جزيه است، يعني ما مسلمان شده و از پرداخت جزيه معاف ميباشيم، حال با پرداخت زكات چه فرقي ميان ما و غير مسلمانان باقي ميماند؟ هنگامي كه پيامبر(ص) سخن او را شنيد فرمود: واي بر ثعلبه، واي بر ثعلبه!(2) در اين هنگام آيات 75 تا 78 سوره توبه نازل شد و پيوستن ثعلبه به منافقان را اعلام كرد.

پي نوشتها:

1. توبه (9) آيه 77.

2. تفسير نمونه، ج 8، ص 48.

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.